هشدار پوتین: زیاد از حد با ببر روسیه گلاویز نشوید

رییس فدراسیون روسیه در نطق سالانه خود به کشورهای غربی هشدار داد مراقب عبور از خط قرمزهای روسیه باشند چون در این صورت ممکن است به شدت پشیمان شوند.

به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، "ولادیمیر پوتین" رییس فدراسیون روسیه امروز(چهارشنبه) در نطق سالانه 90 دقیقه ای خود به کشورهای غربی هشدار داد از خط قرمزهای روسیه عبور نکنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روابط روسیه و کشورهای غربی اخیرا بر سر پاره ای مسایل از جمله زندانی شدن "الکسی ناوالنی" - چهره اپوزیسیون روسیه که مورد حمایت دولت های غربی است - و اوضاع متشنج در مرزهای شرقی اوکراین، تیره شده است و مسکو و برخی پایتخت های غربی اقدام به اخراج سفرا و هیات های دیپلماتیک یکدیگر کرده اند.

پوتین در نطق امروز خود به کشورهای غربی هشدار داد در صورتی که از خط قرمزهای روسیه عبور کنند با پاسخی سریع و سخت و پشیمان کننده مواجه خواهند شد. او گفت تشخیص قرمزها در هر حوزه ای با روسیه است.

او گفت:" من امیدوارم که کسی به خود جرات عبور از خط قرمز روسیه را ندهد و این ما هستیم که در هر مورد خاص تعیین خواهیم کرد که خط قرمزها کجاست.. عاملان هر گونه تحرکی که منافع بنیادین امنیتی ما را به خطر بیندازد، از واکنش ما چنان پشیمان خواهند شد که پیشتر نشده‌اند."

پوتین استقرار دهها هزار نیروی نظامی کشورش در مرز با اوکراین را یک مساله حاکمیتی و عادی توصیف کرد و گفت این اقدام تهدیدی متوجه کسی نمی کند و روسیه آزاد است نیروهای نظامی خود را در هر منطقه ای از خاک خود مستقر کند.

رییس فدراسیون روسیه افزود:" ما واقعا نمی خواهیم پل ها را بسوزانیم اما اگر برخی نیت های خوب ما را با بی تفاوتی یا ضعف اشتباه بگیرند و قصد کنند آن پل ها را بسوزانند یا حتی منفجر کنند، پاسخ روسیه نامتقارن، سریع و سخت خواهد بود."

پوتین بدون اشاره مستقیم به ایالات متحده آمریکا، "تحریم های اقتصادی غیرقانونی با انگیزه های سیاسی" را نوعی تلاش خام برای اعمال اراده خود به دیگران" توصیف کرده و این تحریم ها را محکوم کرد. او گفت که روسیه خویشتنداری نشان داده و اغلب از پاسخ دادن به این قبیل اقدامات خصمانه کشورهای غربی خودداری می کند.

دولت بایدن هفته گذشته مجموعه ای از تحریم های جدید را علیه روسیه به بهانه دخالت مسکو در انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 آمریکا و مشارکت این کشور در حملات سایبری به آمریکا، اعمال کرد. مسکو هرگونه مداخله در انتخابات آمریکا و هک آژانس های فدرال این کشور را تکذیب کرده است.

دولت ایالات متحده همچنین دستور اخراج 10 دیپلمات روسی را صادر کرد و ده ها شرکت و شخص روسی را در لیست سیاه تحریم قرار داد و محدودیت های جدیدی را برای اعطای وام های بین المللی به روسیه در نظر گرفت.

در مقابل این اقدامات دولت آمریکا، روسیه نیز دستور داد 10 دیپلمات آمریکایی خاک این کشور را ترک کنند و 8 مقام فعلی و پیشین ایالات متحده را در لیست سیاه قرار داد و شرایط لازم برای انجام مامموریت های سفارت ایالات متحده در روسیه را سخت تر کرد.

پوتین در سخنرانی امروز خود گفت: "روسیه منافع خاص خود را دارد، که ما مطابق با قوانین بین المللی از آنها دفاع خواهیم کرد. اگر کسی از درک این مسئله واضح امتناع ورزد ، از انجام گفتگو اکراه ورزد و لحن خودخواهانه و متکبرانه ای را انتخاب کند، روسیه همیشه راهی برای دفاع از موقعیت خود پیدا می کند."

رییس فدراسیون روسیه کشورش را به "ببر" و کشورهای مقابل روسیه را به "کفتار" تشبیه کرد و ابراز اطمینان کرد که روسیه با توانایی بالای خود قادر است با قاطعیت از منافع خود دفاع کند.

پوتین همچنین به تلاش برخی کشورهای غربی برای انجام کودتا و ترور در دیگر کشورها اشاره کرده و این اقدامات را عبور از تمامی خط های قرمز دانسته و محکوم کرد.

او به طور مشخص به تلاش نافرجام اخیر آژانس های اطلاعاتی آمریکا در بلاروس برای انجام کودتا و ترور الکساندر لوکاشنکو رییس جمهوری بلاروس و نیز اقداماتی چون طرح ترور نیکولاس مادورو رییس جمهوری ونزوئلا و اقدام به کودتا علیه ویکتور یانوکویچ رییس جمهوری پیشین اوکراین در سال 2014 اشاره کرد و گفت:" شیوه سازماندهی کودتا و برنامه ریزی برای ترورهای سیاسی مقامات سطوح عالی دیگر کشورها اقدامی محکوم است و همه خط قرمزهای تعیین شده را نقض می کند."

منبع: عصرایران

منبع: ساعت24

کلیدواژه: رییس فدراسیون روسیه ایالات متحده کشورهای غربی خط قرمزهای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۶۸۵۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسکو در بزنگاه تصمیم درباره اردوغان

اگر اردوغان و ترکیه همواره با دلالی در سیاست خارجی، موقعیت خود را پیش برده‌اند، پوتین و روسیه نباید در سراب یک توهم تحقق‌ناپذیر یا سیاست مرحله‌ای، خوراک سیاست‌های ترکیه می‌شدند.

به گزارش مشرق، هادی محمدی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: در کمتر از ربع قرن که اردوغان و حزب رفاه بر ترکیه حاکم شده‌اند، کیش شخصیت وی در سیاست خارجی ترکیه برجسته‌تر از قبل تجلی یافته است. اگرچه در ظاهر این‌گونه است که ترکیه در مقابل برخی سیاست‌های غربی گردن‌کشی کرده و در ۲۰۰۴ به نیروهای امریکایی برای حمله و اشغال عراق اجازه عبور نداده، ولی به تدریج روشن شد که رویای امپراتوری‌خواهی اردوغان و عثمانی‌گری وی که عمدتاً دارای شاخص‌های منافع شخصی است، جوهره رفتارهای سیاست خارجی ترکیه بوده است. جنگ تروریستی نیابتی در سوریه هم تأکید دیگری از این رفتار است و رقابت در جایگاه محوری اداره جنگ ویرانگر تروریستی با عربستان و امارات یا بعدها با مصر، یکباره افول و دشواری و چالش‌های حکمرانی در ترکیه را نشان داد.

نگاه امریکا به دیگر بازیگران خرد منطقه‌ای برای ریز پروژه‌های غرب آسیا، اردوغان را در بازی پیچیده‌ای قرار داد تا همزمان و ضمن حفظ بنیان‌های روابط با صهیونیست‌ها و امریکا و غرب، بازی با روسیه را به عنوان متعادل‌کننده فشارها شروع کند. اردوغان با ساقط کردن هواپیمای روسی در شمال غرب سوریه و ترور سفیر روسیه در استانبول، با انعطاف مقابل پوتین و عذرخواهی از روسیه، روابط پرشتاب با روسیه به ثمره مناسبات تجاری قریب ۷ میلیارد دلاری رسید. روسیه و پوتین وسوسه بی‌طرف کردن ترکیه در ضلع جنوبی خاک خود با ناتو را داشتند. اردوغان نیز برای مقابله با فشارهای اقتصادی غرب و صهیونیسم بین‌الملل و کشورهای عربی، پیوندهای همکاری در انرژی، روابط بانکی، تجاری و سیاسی و گاه امنیتی را قوت بخشید. اگر اردوغان و ترکیه همواره با دلالی در سیاست خارجی، موقعیت خود را پیش برده‌اند، پوتین و روسیه نباید در سراب یک توهم تحقق‌ناپذیر یا سیاست مرحله‌ای، خوراک سیاست‌های ترکیه می‌شدند.

ترکیه در جنگ اوکراین به جز پیوندهای ناشی از عضویت در ناتو و پیوند ریشه‌های حکمرانی ترکیه با غرب یا آنچه از دلبستگی و تعهدات به صهیونیسم جهانی راجع به اردوغان گفته می‌شود، با نگاه تاریخی به ترک‌های کریمه، به سیطره روس‌ها بر جزیره کریمه مشکل دارد و همانگونه که در توهم تاریخی عثمانی‌گری دنبال بخش بزرگی از عراق است، به بهانه ترکمن‌ها و پ. ک. ک، هم در عراق مداخله می‌کند و هم سهم بزرگی از تجارت یا سرقت نفت شمال عراق و ارسال به اسرائیل را سامان می‌دهد و به دنبال سهم خواهی از تحولات ناشی از جنگ روسیه و غرب در اوکراین است و نوای ترک‌های کریمه را هر از گاهی مطرح می‌کند. اردوغان می‌داند که دایره‌ای از یهودیان وفادار به پوتین، مأموریت دور زدن تحریم‌های مالی و بانکی غربی برای روسیه را به عهده دارند و در بازرگانی تجار نیز، بخشی از تکیه‌گاه مالی و بانکی تجار و طرف‌های رسمی روسیه از طریق ترکیه است و با همین ارزیابی اکنون سخت‌گیری در مسائل بانکی و مالی و مسدود کردن حساب‌های مالی روسیه و تجار روس را آغاز کرده و با عزم جدیدی وارد معرکه اوکراین شده و هماهنگ با خیز ناتو برای نقش‌آفرینی علنی در جنگ اوکراین، ترکیه هم که مهم‌ترین پتانسیل نیروی زمینی ناتو است، چراغ سبز خود را با قرارداد ساخت پهپادهای بیرق‌دار در اوکراین نشان داده است و سیطره روسیه بر کریمه را نمی‌پذیرد. او بر یکپارچگی اوکراین در حالی تأکید می‌کند که غربی‌ها پذیرفته‌اند بخشی از اوکراین را باید به روس‌ها واگذار کنند.

شاید مواضع تند اخیر ترکیه و اردوغان در قفقاز نیز که روسیه را مشغول در تنش جدید با غرب می‌بیند، کارت فشار جدید اردوغان علیه پوتین و روسیه قلمداد شود. با اینکه روس‌ها در سوریه در قبال ترکیه نرمش و خامی نشان دادند و نسبت به دست‌اندازی ارضی ترکیه اغماض نموده‌اند، ولی اکنون روشن شده است که ترک‌ها در آستانه، ژست صلح و ثبات‌سازی در سوریه دارند، ولی همزمان بر سیاست توسعه‌طلبی ارضی و توهم تاریخی و عثمانی‌گری اصرار دارند و این رفتار ترکیه در قبال روسیه در لیبی و غرب آفریقا هم در حال افزایش است.

ترکیه همین روابط پیشرفته با روسیه را دستمایه چانه زنی با غرب قرار داده و در پایان یک ماراتن چندین ساله موافقت کنگره در مورد جنگنده‌های اف ۱۶ امریکایی را دریافت کرده‌اند. البته این رفتار ترک‌ها فقط به روابط با روسیه اختصاص ندارد و در بیش از هفت ماه جنگ وحشیانه صهیونیست‌ها و جنایات آن‌ها در غزه، هم ساکت و منفعل بودند و هم بخش مهمی از نیازمندی‌های گوناگون انرژی و مواد غذایی و فولاد را به بنادر صهیونیستی در مدیترانه رسانده‌اند، ولی اکنون که کار اسرائیل به نهایت خود نزدیک شده و پس از پرچمداری ایران با وعده صادق در غزه و فلسطین مانورهای سیاسی ترکیه نیز پررنگ شده است و برای امید بخشیدن به پروژه امریکایی برای پس از جنگ در غزه، دنبال نقش‌آفرینی و گره‌گشایی است، ولی علیه اسرائیل هم شعار می‌دهد.

شکاف‌های روسی-ترکی، به پروژه سپر هوایی اروپایی در مقابل روسیه و مشارکت ترکیه در این پروژه و عضویت سوئد و فنلاند در ناتو و امتیازخواهی ترکیه برای موافقت و همراهی، که پیام ضد امنیتی روشنی برای روسیه و پوتین در بر داشت، گسترش یافته است. به هر حال اردوغان باید در سال آینده به استقبال انتخابات ریاستی برود و زنگ خطر انتخابات پارلمانی و ناکامی اردوغان و حزب رفاه در آن و پیچیده‌تر شدن اوضاع اقتصادی ترکیه، که در تاریخ ترکیه بی‌سابقه است و می‌تواند یک پایان غم انگیز برای اردوغان و حزب حاکم باشد، توجیه روشنی در سیاست‌های سینوسی ترکیه ارزیابی می‌شود، ولی روسیه را در یک نقطه عطف در تحولات جنگ اوکراین به منازعه راهبردی با غرب و امریکا، با چالش روبه‌رو می‌کند. شاید تعویق معنادار سفر پوتین به ترکیه، یک تأمل دیرهنگام در سیاست خارجی روسیه در قبال ترکیه باشد که در انتخاب‌های سیاست خارجی گام‌های سست را تکرار نکند.